Bij het opruimen van de kast kwam ik een oud artikel tegen in Organisation Dynamics (zomer 1974)  van Jerry B. Harvey  getiteld “The Abilene Paradox: The Management of Agreement”.
Toen ik het aan het doorlezen was kwam het idee op dit artikel op onze nieuws pagina te zetten. Het is oud maar toch nog steeds heel actueel.
Het artikel opent met:
“Is agreement ever a problem? On the face of it, a silly question. Harvey demonstrates however, that when agreement is a mask the problems can be serious  and the consequences catastrophic for the organisation and the people involved.”
De Abilene Paradox gaat over een gezin dat op een bloedhete middag in Coleman Texas USA een potje domino met elkaar zit te spelen. Het spelletje is leuk en kost niet te veel inspanning. Iets dat zeer welkom is bij de hitte die middag.
In het verhaal is de auteur van het artikel Jerry B. Harvey een van de vier aanwezigen op de veranda. Na enige tijd zegt zijn schoonvader: “Laten we met de auto naar Abilene gaan en daar gaan eten in de cafetaria”. Harvey dacht op dat moment: ”Waarom naar Abilene gaan. Meer dan 80 kilometer in een stof storm en hitte in een  Buick uit 1958 zonder airconditioning”.
Maar zijn vrouw vond het een geweldig idee. Hij antwoordde door haar enthousiasme: “Ik ga mee als je moeder ook mee wil”. En zijn schoonmoeder antwoordde :  “Natuurlijk wil ik mee”.
Zo geschiedde dat de familie op weg ging naar Abilene. In Abilene aten zij in een cafetaria een erg matige maaltijd en gingen in de hitte weer terug op weg naar Coleman.
Thuis aangekomen na een reis van ruim 160 kilometer, vermoeid, verhit en onder het aangekoekte stof zaten ze weer op de veranda voor de ventilator. Niemand zei iets en Harvey doorbrak de stilte met de opmerking: “Het was een geweldige trip vinden jullie ook niet?” Het bleef stil totdat zijn schoonmoeder de stilte doorbrak met de opmerking: “Nou om je de waarheid te zeggen heb ik het niet leuk gevonden en had ik liever hier thuis gebleven. Ik ging alleen mee omdat jullie drie zo enthousiast waren en ik geen spelbreker wilde zijn”. Toen Harvey dit hoorde riep hij verontwaardigd: “Ik wilde helemaal niet mee. Jullie wilden zo nodig naar Abilene. Jullie zijn de schuldigen hoor”.
De echtgenote van Harvey keek verschrikt naar hem en riep: “Geef mij niet de schuld, Jij, mijn vader en moeder wilden naar Abilene. Ik deed alleen mee om jullie tevreden te laten zijn. Het is toch idioot om in deze hitte zo ver te gaan rijden”.
Haar vader barstte uit: “” Wat nou! Luister ik was helemaal niet van plan naar Abilene te gaan maar dacht dat jullie je verveelden. Daarom verzon ik dit uitje. Ik was ook liever hier gebleven”.
Na deze ontlading zat iedereen stil voor zich uit te kijken en het onbegrip was van de gezichten te lezen. Hoe kunnen vier toch redelijk verstandige mensen 160 kilometer gaan rijden in de hitte en de stof zonder dat ze dat eigenlijk willen. De Abilene Paradox was geboren.
Jerry B. Harvey is professor aan een van de grotere universiteiten in Amerika en heeft deze paradox verder onderzocht en is veel organisaties de paradox tegen gekomen. Ik denk dat we de paradox  nog heel vaak zien gebeuren. De theorie is gebaseerd op groepsdenken. Wij nemen aan dat iedereen het met besluit eens is en daarom durven we niet meer te zeggen dat we het er niet mee eens zijn.
Zo worden er besluiten uitgevoerd waarvan in alle redelijkheid getwijfeld kan worden aan het draagvlak ervan.
Ons advies is dan ook om wat vaker advocaat van de duivel te zijn en niet direct mee te gaan in de besluitvorming. Groepsconformisme levert niet altijd de beste resultaten. Autonomie wel.
In deze video krijg je een leuke impressie van de paradox.

Om het je gemakkelijker te maken hebben wij een overzicht gemaakt van de meest gebruikte competenties in organisaties. Door te klikken op de competentie krijg je een overzicht met een definitie van de betreffende competentie en de bijbehorende gedragsindicatoren. Verder tref je een overzicht aan van trainingsmodules waarin de ontwikkeling van deze competentie aan de orde komt.

Wat zijn de teamrollen van Belbin?